Kucharz doskonały

Zapowiada się kolejny tom wspaniałej serii wydawniczej Monumenta Poloniae Culinaria - po już wydanych Compendium Ferculorum oraz Modzie bardzo dobrej smażenia różnych konfektów i innych słodkości, a także przyrządzania wszelakich potraw, pieczenia chleba i innych sekretów gospodarskich nadszedł czas na Kucharza doskonałego!

Więcej wiadomości znajdziesz na profilu FB: https://www.facebook.com/kuchniastaropolska.

Księgę tę wspomina Adam Mickiewicz w Panu Tadeuszu:

Choć spóźniona pora,
Wojski zebrał co prędzej z sąsiedztwa kucharzy;

Pięciu ich było; służą, on sam gospodarzy.

Jako kuchmistrz białym się fartuchem opasał,

Wdział szlafmycę, a ręce do łokciów zakasał;

W ręku ma plackę muszą, owad lada jaki

Odpędza wpadający chciwie na przysmaki;

Drugą ręką przetarte okulary włożył,
Dobył z zanadrza księgę, odwinął, otworzył.

Księga ta miała tytuł: Kucharz doskonały.

W niej spisane dokładnie wszystkie specyjały

Stołów polskich; podług niej Hrabia na Tęczynie

Dawał owe biesiady we włoskiej krainie,

Którym się Ojciec Święty Urban Ósmy* dziwił;

Podług niej później Karol Kochanku-Radziwiłł,

Gdy przyjmował w Nieświżu króla Stanisława,

Sprawił pamiętną ową ucztę, której sława
Dotąd żyje na Litwie we gminnej powieści.

Co Wojski wyczytawszy pojmie i obwieści,

To natychmiast kucharze robią umiejętni.

* To oczywiście licentia poetica - Urban VIII żył w latach 1568 - 1644, a książka Wielądka została opublikowana w 1783.